Het was zeven jaar geleden, middenin Parijs
Onder aan de trap van een oud paleis
En ik keek in jouw ogen en jij in die van mij
Een enkele seconde en toen was het al voorbij
Maar die seconde werd een dag, die dag die werd een maand
Die maand die werd een jaar en toen pas kusten wij elkaar
En voor de allereerste keer, daarna niet zoveel meer
Je hield nog wel van mij maar onze liefde was voorbij
Want verliefd zijn is veel leuker
En makkelijker dan
We waren veel te jong toen
En wisten niets van houden van, an-an-an
Je zei: “We blijven vrienden”, dat vond ik een cliché
Daar eindigen relaties in een film altijd mee
Maar goed, ik had geen keuze, ik wilde je niet kwijt
Dus in plaats van liefde, koos ik voor gezelligheid
Maar dat bleek niet te werken, je praatte niet met mij
Waardoor ik in een hoekje zachtjes in mezelf zei
“Ik wil hier niet blijven, afscheid met een traan
Voor beide is het beter als ik even weg zou gaan”
Want verliefd zijn is veel leuker
En makkelijker dan
We waren veel te jong toen
En wisten niets van houden van, nee-nee-nee
Maar nu zijn we al ouder
En wijzer bovendien
En hebben al wat meer
Van de wereld kunnen zien
Ik werd opnieuw verliefd
Want daar wist ik al wat van
En later dan toch geleerd
Dat ik van iemand houden kan
Want verliefd zijn is veel leuker
En makkelijker dan
We waren veel te jong toen
En wisten niets van houden van
Want verliefd zijn is veel leuker
En makkelijker dan
Wat waren we nog jong toen
En wisten niets van houden van
Want verliefd zijn is veel leuker
En makkelijker dan
We waren veel te jong toen
En wisten niets van houden van
Wat waren we nog jong toen
En wisten niets van houden van